GEBORGEN IN HEM
Als een schip zonder anker
als een storm zonder wind
als een kind zonder moeder
als een vogel die niet zingt.
Als een zee zonder water
als de bliksem zonder licht
als de regen zonder druppels
als een lach zonder gezicht.
Als een schreeuw zonder woorden
als een oog dat niet ziet
als een oor dat niet luistert
als een traan zonder verdriet.
Zo ben ik zonder Vader
zonder Meester, zonder Heer
zonder Vriend, zonder Herder
dan ben ik niemand meer.
Maar door Hem mag ik leven
mag ik zijn wie ik ben
ben ik vrij, ben ik alles
geborgen in Hem!
Tags: anker, geborgen, schip, schreeuw, storm, wind
This entry was posted
on vrijdag, februari 8th, 2013 at 16:55 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Leven2.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Lieve Cobi,
Dit gedicht vind ik wel zo treffend,
we zijn niets zonde Hem!
En alles in Hem! 😉